كلمه بيسكوئيت برگرفته از كلمه cuit در زبان فرانسه يا از كلمه biscoctus لاتين ميباشد، ولي در اصل بيسكوئيت به معناي دوبار پخته شده و اساس پخت بيسكوئيت در دو مرحله ميباشد. در مرحله اول بيسكوئيت در فر داغ براي مدت زمان كوتاه در حد چند دقيقه برشته شده و بعد از خروج از فر داغ، مجددا به فر خاموش و در حال خنك شدن برگردانيده مي‌‌شود و بدين ترتيب بيسكوئيت خشك و قابل نگهداري در هواي آزاد ميباشد. البته لازم به ذكر است كه همه بيسكوئيت‌ها پخته نمي‌‌شوند و بعضي سرخ مي‌‌شوند و در برخي بيسكوئيت‌ها مثل بيسكوئيت‌هاي ايتاليايي خمير اول پخته شده و سپس خنك شده و برش زده و دوباره در حرارت بالا خشك مي‌‌شوند تا ترد و خشك شوند.
در قرون وسطي استفاده از تخم‌مرغ و مغزهاي چرخ شده در بيسكوئيت‌ها رايج شد. با كاربرد تخم‌مرغ در فرمولاسيون بيسكوئيت، كمك زيادي به ترد‌تر شدن بيسكوئيت صورت گرفت. در قرن 18 و 19 ميلادي شيوه‌هاي جديدي در پخت بيسكوئيت بوجود آمد و بيسكوئيت‌هاي شكلاتي و يخچالي در نقاط مختلف جهان توليد شد. در طي قرن 19 فرآورده‌هاي شيميايي مثل بي‌كربنات سديم يا جوش شيرين در توليد كلوچه‌ها و بيسكوئيت‌ها بكار گرفته شد و كيفيت اين محصولات كارخانه اي به نحو چشمگيري افزايش پيدا كرد. اما امروزه كه مشكلات جوش شيرين براي سلامتي، براي همگان محرز ميباشد تهيه بيسكوئيت‌هاي خانگي بدون استفاده جوش شيرين از ارزش بالاتري برخوردار ميباشد.
از جمله مزایای بیسکوئیت و ویفر نسبت به دیگر محصولات مشابه اين است كه چون غالب میکروارگانیسم‌ها در حضور رطوبت امکان رشد دارند و رطوبت بیسکوئیت بسیار پائین و معمولاً کمتر از 3 درصد می‌باشد، به همین دلیل در بیسکوئیت نیازی به استفاده از مواد نگهدارنده نیست و در مقایسه با محصولات مشابه در آن از هیچ‌نوع ماده نگهدارنده‌ای استفاده نمی‌شود و همین امر سالم‌تر بودن بیسکوئیت را اثبات می‌نماید.
