See website in English فارسی

یک گروه از موادغذایی که به روش صنعتی تولید می‌گردند، ماکارونی(پاستا) و فرآورده‌های مشابه می‌باشند. امروزه در اکثر ممالک جهان تولید انواع ماکارونی رواج داشته و رو به گسترش می‌باشد.ایتالیایی‌ها در تولید و مصرف ماکارونی و اسپاگتی مقام اول را داشته و به نظر می‌رسد، بیشترین اطلاعات در مورد این فرآورده‌ غذایی را نیز دارا می‌باشند. در این کشور فرآورده‌های ماکارونی را به عنوان غذاهای خمیری PastaAlimentare یاPasta Alimentary شناخته و آلمانی‌ها آنها را کالاهای خمیری می‌نامند.در آمریکا این فراورده‌ها بنام ماکارونی و در انگلستان غالباً تحت عنوان Pasta شناخته می‌شوند، البته این نام یعنی Pasta کافی نبوده و معنی جامعی را دربر ندارد. بنابراین بهترین عنوان برای این گروه از موادغذایی، فرآورده‌های ماکارونی می‌باشد که مفهوم کامل را می‌رساند.هر چند که کشور ایتالیا به عنوان منشاء اصلی تولید ماکارونی شناخته شده و در حال حاضر نیز مصرف این مادة غذایی در آن کشور، نسبت به سایر مناطق دیگر بیشتر متداول می‌باشد، لیکن مدارک موجود نشان می‌دهد، تولید ماکارونی همزمان با ایتالیا در چین یا ژاپن نیز توسعه یافته است
ماکارونی یکی از فرآورده‌های مهم گندم است که تولید آن را به چینی‌ها نسبت داده‌اند. در یک کتابچه منتشر شده از موسسه ملی ماکارونی آمریکا بنابر روایت یک داستان جذاب ایتالیایی هنر ساخت ماکارونی متعلق به یک دوشیزه چینی می‌باشد. در داستان فوق آمده است که روزی یک دوشیزه چینی طبق معمول که مشغول تهیه خمیر نان بود، حین کار با یک ملوان ایتالیائی مشغول گفتگو شد و کارش را فراموش کرد. در این حین، خمیر از ظرف به روی میز ریخته و به صورت رشته‌رشته از میز آویزان شد. با تابش آفتاب بر روی رشته‌ها آن‌ها به سرعت خشک شدند. ملوان ایتالیائی که نامش اسپاگتی بود، با دوشیزه چینی تصمیم گرفتند اطلاعات و نحوه به وجود آمدن رشته‌ها را نزد خود مخفی نگه دارند. آن‌ها داخل کشتی، رشته‌ها را در آبگوشت جوشان پختند وبا مصرف رشته‌های پخته شده،دریافتند چقدر آن‌ها خوردنی و خوشمزه شده‌اند. بدین ترتیب نحوه تولید ماکارونی، برحسب تصادف کشف گردید. آقای اسپاگتی پس از بازگشت به سرزمین خویش( ایتالیا ) به فکر خوشمزه کردن ومغذی کردن این رشته‌ها افتاد و موجب شد ایتالیا به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده این نوع غذای گندمی مطبوع تلقی گردد.

.بنابر شواهدی به نظر می‌رسد، حدود 800 سال قبل در ایتالیا تولید ماکارونی برای نخستین بار شروع شده و ادامه یافته است.شرایط اقلیمی و آب و هوایی ایتالیا به خصوص در نواحی ناپلر، برای خشکانیدن ماکارونی و همچنین کشت گندم سخت که بهترین گندم برای تهیه سمولینا می‌باشد، مناسب است. به همین دلیل ساخت ماکارونی در این کشور سریعاً توسعه پیدا کرده و در حال حاضر به میزان زیاد تولید می‌گردد.صنعت ساخت ماکارونی در ابتدا به سرعت از ایتالیا به فرانسه و بعد به دیگر مناطق اروپا گسترش یافت. ایتالیایی‌های مقیم امریکا، انواع ماکارونی با خود به امریکا بردند. در زمان جنگ دوم جهانی،‌ این صنعت در انگلستان نیز توسعه زیادی پیدا کرد.ساخت ماکارونی ابتدا در منازل انجام می‌گرفته و در حقیقت یک صنعت خانگی بوده است. در مرحلة صنعتی و مقیاس بزرگتر برای نخستین بار، یک واحد کوچک ماکارونی در ایتالیا تأسیس و تدریجاً این صنعت در این کشور گسترش یافت. در حدود سال 1800 میلادی اولین تجهیزات مکانیکی برای تولید انواع ماکارونی در ایتالیا ساخته شد.تقریباً 50 سال بعد، اولین پرس مکانیکی دستی که از چوب ساخته شده بود مورد بهره‌برداری قرار گرفت. بیشتر دستگاه‌های مربوط به این صنعت در سال 1860 میلادی ساخته شدند که اغلب آنها توسط نیروی حیوان کار می‌کردند. بواسطه افزایش مصرف ماکارونی، ماشین آلات بیشتری مورد استفاده قرار گرفت و توسعة این صنعت ابتدا در ایتالیا و فرانسه و سپس در آلمان انجام گرفت.در ابتدای قرن بیستم، دستگاه‌های موجود جهت ساخت ماکارونی عبارت بودند از: مخلوط‌کننده‌ها، خمیرکن‌ها، پرسهای هیدرولیکی (رشته‌سازها) و سرانجام قفسه‌های مخصوص خشکانیدن محصول.بتدریج محصولات ساخته شده در منازل، جای خود را به محصولات تولید شده توسط یک فرایند تجارتی دادند و کارخانجات فراوان و متعددی در این زمینه تأسیس گردیدند.در طول مدتی قریب به 30 سال بعد، دستگاه‌های ساخت ماکارونی تغییر کمی یافتند، لیکن در حدود سال 1934 یک شرکت فرانسوی نوعی پرس اکسترودرکننده مداوم ساده را ساخت. در همان دوران در سوئیس و ایتالیا پرسهای مداوم اتوماتیک مورد بهره‌برداری قرار گرفتند و جایگزین سیستمهای غیرمداوم شدند. مدتی بعد پرسهای مشابه، در امریکا ساخته شدند، در حال حاضر تمام پرسهای جدید نصب شده در کارخانجات ماکارونی سازی از نوع مداوم می‌باشند. در حدود سال 1940، نوعی سیستم تولید مداوم جهت ساخت فرآورده‌های کوتاه طراحی گردید. در سال 1946، یک شرکت سوئیسی نوعی خط تولید مداوم را ابداع کرد که در آن از مرحله اول، یعنی مخلوط کردن سمولینا تا آخر، یعنی تبدیل به اسپاگتی یا ماکارونی خشک و آماده بسته بندی، تمام اعمال بصورت اتوماتیک انجام می‌گرفت. بطوری که کارخانه‌ها با گماردن یک کارگر مرد و چهار یا پنج کارگر زن در هر شیفت، 7000 کیلوگرم اسپاگتی یا انواع ماکارونی کوتاه را تولید و بسته بندی و انبار می‌نمایند که از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه بوده و از لحاظ بهداشتی نیز مناسب می‌باشد. در حال حاضر در کشورهای پیشرفته تمام مراحل تولید فرآورده‌های ماکارونی کوتاه یا بلند، همچنین انبار کردن بصورت فله، توزین کردن مداوم، بسته بندی و غیره بصورت اتوماتیک انجام می‌گیرد. قابل ذکر است که از سال 1975 میلادی به بعد، میزان تولید در هر شیفت با 2 اپراتور به 20 تن افزایش یافته که البته بستگی به تعداد دستگاه‌ها و نوع آنها، میزان تولید فوق قابل افزایش نیز می‌باشد.اولین کارگاه ماکارونی سازی در ایران سال 1313، با دستگاهی ابتدایی و ساده شروع به فعالیت نمود. تولید روزانه این کارگاه که حدود 30-20 کیلو بود، منحصراً مورد مصرف سفارتخانه‌ها و کنسول‌گریهای خارجی و معدود افراد ایرانی که در ارتباط با این مراکز بودند، می‌گردید.شاید به همین خاطر به ماکارونی رشته فرنگی نیز گفته می‌شود، در حقیقت ماکارونی در آن زمان یک فرآورده غذایی فانتزی به شمار می‌آمد. به مرور زمان تولید ماکارونی در کشور افزایش یافت و مردم نیز با این فرآورده آشنایی پیدا کرده و مصرف آن افزایش یافت. هر چند که تولید ماکارونی در سالهای 1335 به بعد افزایش یافت لیکن احتیاج بازار را تأمین نمی‌کرد. به همین دلیل انواع ماکارونی از خارج وارد ایران می‌گردید..مصرف ماکارونی در نقاط مختلف ایران با توجه به تأثیرات برخی مسائل متفاوت است. بالفرض در شمال ایران، نسبت به سایر مناطق تمایل به مصرف ماکارونی کمتر می‌باشد.در سالهای اخیر با توجه به افزایش قیمت برنج، مصرف ماکارونی در ایران بسیار بالا رفته است، به طوری که به نظر می‌رسد در جیره غذایی افراد مناطق شهری و حتی روستایی بطور دائم ماکارونی گنجانده شده و از آن استفاده می‌گردد. می‌توان گفت مصرف ماکارونی در ایران ارتباط مستقیم به برنج دارد، یعنی در مناطقی که برنج بیشتر رایج است مصرف ماکارونی کمتر می‌باشد. در حال حاضر در ایران مجموعاً بیش از 300 واحد تولیدی کوچک و بزرگ مشغول فعالیت می‌باشند که ظرفیت اسمی تولید آنها حداقل 300000 تن می‌باشد. بیشترین ماشین‌های خطوط تولید ابتدایی بوده و تعداد واحدهایی که با دانش فنی و ماشین‌های پیشرفته تولید می‌کنند بسیار کم است. اما با سیاست‌های حمایتی دولت از تولید ماکارونی امید می‌رود که در آینده نزدیک شاهد پیشرفت‌هایی در تولید این محصول باشیم..