ویفر نوعی از بیسکویت ترد، شیرین، بسیار نازک و خشک است که اغلب برای تزئین بستنی استفاده می‌گردد. ویفرها همچنین بصورت شیرینی به همراه کرم‌های با طعم خامه که در بین آن است نیز درست می‌شوند.
ويفر نوعي بيسكوئيت ساندويچي سيم‌بر با بافت باز، ترد و شكننده است كه داراي انواع مختلفي مي‌باشد، در توليد اين فرآورده از آرد، شكر، روغن، شير خشك، نمك، لسيتين، امولسيفاير، و اسانس‌هايي مانند موز، پرتقال، شكلات و آب استفاده مي‌شود و شامل دو قسمت نان ويفر و مغزي مي‌باشد.
ویفرهای اولیه که به آن‌ها «ویفل» می‌گفتند، بیشتر شبیه کیک‌های گرد صبحانه بود. هلندی‌ها و انگلیسی‌ها، خمیر بسیار نازکی از ویفر را درون یک وسیله انبرمانند گرد که قطری حدود 7 تا 10 سانتی‌متر داشت، پهن و پس از فشردن قاشقک‌های انبر روی یکدیگر و قرار دادن آن درون تنور داغ، بیسکویت ترد و نازکی به نام «ویفل» را درست می‌کردند اما ویفل‌های سنتی کم‌کم با افزودن انواع طعم‌های میوه اوایل قرن 16، شکل تازه‌تری به خود گرفت و با نام ویفر به مردم سراسر دنیا شناسانده شد.
هدف اوليه از توليد ويفر، ايجاد طعم و شکل جديدي از خوراکي‌هايي بود که مردم مي‌توانستند همراه چاي يا قهوه عصرانه‌شان بخورند. مثلا فرانسوي‌هاي قرون وسطي براي بهتر کردن طعم ويفر، از عسل به جاي شکر استفاده مي‌کردند يا اينکه با استفاده از روغن‌هاي مختلف و کم و زياد کردن ميزان آن، حالت شکنندگي ويفر را افزايش مي‌دادند و همين کار باعث افزايش علاقه بيشتر بچه‌ها به اين خوراکي خوشمزه مي‌شد. نکته جالب ديگري که مي‌توان در مورد تاريخچه ويفر گفت اين است که توليد صنعتي اين محصول در آمريکا براي اولين بار در سال 1860 ميلادي آغاز شد. مردم در آن زمان، دور يک دستگاه بزرگ که بخار زيادي از خود توليد مي‌کرد جمع شده بودند و با تعجب مي‌ديدند که يک نيروي غيرانساني مي‌تواند برايشان چنين دسر خوشمزه‌اي را تهيه کند. آنها توليد ماشيني ويفر را شبيه يک معجزه مي‌دانستند! به اين ترتيب توليد انبوه و صنعتي ويفرهاي کرم‌دار به شکل امروزي‌شان در دنيا آغاز شد.